بیت کوین چیست ؟ آموزش کامل بیت کوین
سرعت پیشرفت تکنولوژی چندان سریع است که همه ی جنبه های زندگی را تحت تاثیر خود قرار می دهد. سیستم بانکداری و پول نیز از این جهش تکنولوژی مستثنی نیست. اگر توجه کنیم، می بینیم که تا 40 سال پیش سیستم بانکداری الکترونیکی نبود و چقدر سخت همه ی کار های بانکی را انجام می دادیم. اما به مرور زمان هر تلفن همراه به یک بانک تبدیل شده است. حال اگر به شما بگویند پولی وجود دارد که وجود خارجی ندارد و صرفا به صورت مجازی باید از آن استفاده کنید شاید کمی دور از ذهن باشد. بیتکوین عملکردش همینطور است ، کم کم تمام دنیا در حال آشنایی با این ارز هستند و برخی سرمایه گذاری های کلانی بر روی آن انجام می دهند. از نوسان های بیت کوین می توان سود زیادی برد و دور از ذهن نیست که به عنوان یک ارز رمز گذاری شده ی جهانی مورد استفاده قرار گیرد. در این مقاله با هم می خوانیم که بیت کوین چیست و چگونه باید بیت کوین بخریم.
بیت کوین چگونه به وجود آمد ؟
در پاسخ به این سوال که بیت کوین چیست باید گفت بیتکوین نوعی ارز دیجیتال است که در ژانویه 2009 پس از سقوط بازار مسکن ایجاد شد. این ارز در پی ایده ی یک فرد مرموز و ناشناخته به نام Satoshi Nakamoto ایجاد شده است. در اصل بیتکوین نوعی ارز است که به صورت الکترونیکی در کامپیوتر ایجاد و نگهداری می شود. بیتکوین یک پول کاغذی مانند دلار ، یورو یا دیگر پول ها نیست. بلکه اولین نمونه ارز رمزنگاری شده است که توسط مردم تولید می شود. البته برای اینکه با کلیت این فناوری آشنا شوید بهتر است تا انتهای این مقاله ما را همراهی کنید.
بیتکوین از طریق ترکیبی از فناوری peer to peer به وجود می آید. این ارز به واسطه ی استخراج یا اصطلاحا “mining” به دست می آید، و گیرنده این ارز به جای کالاهای ارزشمند فیزیکی مانند طلا یا نقره یا پول های رایج کشور ها به میزانی که خود استخراج کرده اند یا از جایی خریده اند، مبادلات را انجام می دهند.
در این مقاله اصول بیت کوین، به عنوان یک سیستم پرداخت الکترونیکی را بررسی می کنیم. با بیتکوین می توانید تمامی مبادلات را در کمترین زمان و بدون هیچ نظارتی انجام دهید. به طور خلاصه ، این بستر شکل جدیدی از مبادلات را ایجاد کرده است. در بیشتر مبادلات، طرفین معامله برای اعتماد کردن به یکدیگر دچار مشکلات فراوانی می شوند ولی در سیستم ارزهای دیجتالی مانند بیتکوین این قبیل مشکلات وجود نخواهد داشت.
به عبارت دیگر ، این سیستم به دو کاربر که یکدیگر را نمی شناختند یا به یک دیگر اعتماد ندارند ، اجازه داد ارز را به همان روشی که می توانند پول نقد را به شکل دستی به یکدیگر بدهند، مبادله کنند. این فناوری همچنین به کاربران اجازه می داد تا پیام ها ، معاملات و داده ها را با استفاده از ابزاری به نام رمزگذاری کلید عمومی تأیید کنند و هرگونه نیاز به افشای هویت آنها را برای شرکای معامله یا اشخاص ثالث از بین ببرد.
بیت کوین از نمایی نزدیک تر
در بالا به صورت مختصر گفته شد که بیت کوین چیست اما اگر بخواهیم دقیق تر بررسی کنیم باید گفت درست است که بیتکوین مانند دلار یا یورو چاپ نمی شود اما توسط رایانه های سراسر دنیا با استفاده از نرم افزار رایگان تولید می شود و به صورت الکترونیکی در برنامه هایی به عنوان ” کیف پول” نگهداری می شود. کیف پول ها به دو صورت نرم افزاری و سخت افزاری هستند که بعدا مفصل در موردشان صحبت می کنیم. کوچکترین واحد بیتکوین ساتوشی نامیده می شود. که معادل با (0.00000001) بیتکوین است. ساتوشی در اصل معاملات خرد را امکان پذیر می کند که پول های سنتی نمی تواند انجام دهد.
بیت کوین که اغلب با علامت BTC مخفف می شود ، اولین نمونه از آنچه اکنون رمز ارز می نامیم بود. ارزهای رمزپایه یک دارایی در حال رشد است که برخی از ویژگی هایش با ارز های رایج مشابه است، با این تفاوت که کاملاً دیجیتالی هستند و تأیید ایجاد و مالکیت براساس رمزنگاری است.
به طور کلی اصطلاح “بیت کوین” دارای دو تعبیر ممکن است. اول اینکه توکن bitcoin وجود دارد که به کلیدهای واحدی از ارز دیجیتال متعلق به کاربران و تجارت آنها اشاره دارد. یک رمز بیتکوین در کیف پول بیت کوین نگهداری می شود که با رشته ای از اعداد و حروف مانند “1A1zP1eP5QGefi2DMPTfTL5SLmv7DivfNa” مشخص می شود. وقتی شخصی بخواهد بیتکوین برای شما ارسال کند ، باید آن را به آدرس کیف پول عمومی و خاص شما ارسال کند و از طریق کلیدهای خصوصی خود به آن دسترسی خواهید داشت.
بعد از آن پروتکل Bitcoin وجود دارد ، یک دفتر توزیع شده که تعادل تمام معاملات توکن را حفظ می کند. این دفترها پرونده های عظیمی هستند که در هزاران کامپیوتر در سراسر جهان ذخیره می شوند. شبکه هر معامله را بر روی این دفترها ثبت می کند و سپس آنها را به سایر دفاتر ثبت شده منتقل می کند. هنگامی که همه شبکه ها توافق کردند که همه اطلاعات صحیح را ثبت کرده اند، شبکه برای همیشه تراکنش را تأیید می کند.
در صورت تمایل هر دو طرف می توان از بیت کوین برای پرداخت الکترونیکی هزینه ها استفاده کرد. از این لحاظ مانند دلارهای معمولی ، یورو یا ین است که می توانند با استفاده از دفترهای متعلق به بانک های متمرکز نیز به صورت دیجیتالی معامله شوند. برخلاف خدمات پرداخت مانند PayPal یا کارت های اعتباری ، اگر بیتکوین ارسال کنید ، معامله برگشت پذیر نیست – نمی توان آن را پس گرفت مثلا اگر شما پول را به کیف پول اشتباهی بزنید هیچگاه نمی توانید متوجه شوید که صاحب آن حساب کیست و از او درخواست کنید که پول را به شما برگرداند.
همانطور که گفته شد، بیتکوین به یک سیستم متمرکز بانکداری وابسته نیست. از آنجا که هر گره در شبکه متعلق به یک نهاد خصوصی است ، کل شبکه وظیفه دارد صحت کلی اطلاعات را حفظ کند. ( برای متوجه شدن این مفاهیم مقاله ی بلاکچین چیست را بخوانید) وقتی بیت کوین – یا کسری از بیتکوین ها – را برای شخص دیگری ارسال می کنید ، کل شبکه در آن تراکنش شرکت می کند.
این فرآیند، تمرکززدایی، یکی از مهمترین ویژگی های شبکه بیت کوین به شمار می رود. هیچ موسسه ای شبکه بیت کوین را کنترل نمی کند. این پروتکل توسط گروهی از رمزگذاران داوطلب نگهداری می شود و توسط یک شبکه باز اختصاصی در سراسر جهان اجرا می شود.
از آنجا که اعتبار سنج مرکزی در این شبکه وجود ندارد ، کاربران نیازی به شناسایی خود هنگام ارسال بیتکوین برای دیگران ندارند. وقتی فرستنده ای معامله ای را شروع می کند ، پروتکل تمام معاملات قبلی را بررسی می کند تا تأیید کند فرستنده بیت کوین مبلغ مورد نظر را دارد. به عبارت دیگر ، کاربران بیت کوین از لحاظ تئوری به صورت نیمه ناشناس فعالیت می کنند و شبکه خود نوعی مانند پلیس است و شما از هر لحاظ اطمینان خواهید داشت که کلاه برداری اتفاق نمی افتد.
بیتکوین شبه ناشناس است. در عمل ، هر کاربر با آدرس کیف پول خود مشخص می شود ، که می تواند برای ردیابی معاملات استفاده شود. مجری قانون همچنین روش هایی را برای شناسایی کاربران در صورت لزوم ایجاد کرده است. طبق قانون ، بیشتر صرافی ها قبل از اجازه خرید یا فروش بیت کوین ، بررسی هویت مشتریان خود را انجام می دهند. این بدان معناست که آدرس کیف پول اختصاص داده شده به تبادل به احتمال زیاد به یک کاربر خاص متصل است. با این حال ، کیف پول ارزهای رمزنگاری شده محدود به مبادلات یا سایر خدمات آنلاین نیست و ردیابی کیف پول توسط کاربر ناشناس در یک رایانه کاملاً دشوار است. بعلاوه ، هر معامله در شبکه کاملاً شفاف است ، واقعیتی که به برخی از طرفداران حریم خصوصی مربوط می شود. در نهایت ، ردیابی یک معامله بیتکوین برای یک شخص خاص دشوار است اما غیرممکن نیست ، و هر گزاره ای در مورد “ناشناس بودن” بیت کوین نادرست است.
از آنجا که شبکه شفاف است، پیشرفت یک معامله خاص برای همه قابل مشاهده است. پس از تأیید آن معامله ، قابل برگشت نیست. این بدان معناست که هرگونه معامله در شبکه بیت کوین قابل دستکاری نیست و باعث می شود از گزند هکرها مصون بماند. بیشتر هک های بیتکوین در سطح کیف پول اتفاق می افتد ، بجای اینکه پروتکل بیت کوین بر آن تأثیر بگذارد، هکرها کلید انبارهای بیت کوین را می دزدند.
ویژگی دیگر بیتکوین که نیاز بانک های مرکزی را از بین می برد این است که عرضه آن توسط الگوریتم اساسی به شدت کنترل می شود. با استفاده از ارزهای فیات (دلار ، یورو ، ین و غیره) ، بانک های مرکزی می توانند هر تعداد واحد ارز صادر کنند و می توانند ارزش ارز را نسبت به دیگران دستکاری کنند. دارندگان این ارز ، به ویژه شهروندانی که گزینه کمتری دارند ، این هزینه را متحمل می شوند.
هر ساعت تعداد کمی سکه جدید قطره قطره جمع می شود تا زمانی که به حداکثر 21 میلیون سکه که نهایت استخراج بیت کوین است برسد. روند این اتفاق با سرعت کمی انجام می شود. در واقع این باعث جذابیت بیتکوین به عنوان یک دارایی می شود: از لحاظ تئوری ، اگر تقاضا رشد کند و عرضه همان مقدار باقی بماند، ارزش افزایش می یابد. پس باید یاد گرفت که چگونه بیت کوین بخریم که در ادامه آموزش خواهیم داد.